A masz gdzieś ten tekst?? Jest gdzieś w necie?? Ja znam i chciałabym wierzyć w miłość jak jest opisana w hymnie o miłości 1 Krn 13,1-13. A jaka jest prawda?? Sądzę, że każdy musi patrzyć na swoje doświadczenia. Każdy będzie miał inne zdanie w tej kwestii.

O miłości:) Czym ona jest?
Trochę się boję tego tematu mając świadomość że nigdy nie da się go wyczerpać, ale tym bardziej jest to interesujące nieprawdasz:)

Ludzie , którzy stoją przed decyzją o zawarciu małżeństwa, i nie tylko ci ludzie ciągle mówią o miłości, mówią o tym że się kochają. A jednak miłość ni jest pojęciem jednoznacznym. Oczywiście jako pierwsza nasuwa się myśl, że miłość jest uczuciem. I tak ludzie budują swoje związki na tym „uczuciu”, a skutki są takie, że na przykład w dużych miastach jedno małżeństwo na trzy się rozwodzi.  W Poznaniu dziesięć tysięcy kobiet wychowuje trzydzieści tysięcy dzieci bez pomocy ojców tych dzieci( dane z 2005 r.) Nie, nie można powiedzieć, że miłość to uczucie.
I tak właśnie sądzi min. Filozof  Kierkegaard. Dla niego miłość nie jest uczuciem, jest aktem woli, decyzją, wyborem. A powołuje się na słowa Chrystusa „ Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego” ( Mt. 22,39). W Chrystusowym przykazaniu miłości podkreśla on fakt, że jest ono przykazaniem. Rzecz to jego zdaniem  zdumiewająca, bo przecież miłość z reguły pojmowana jest jako uczucie, czyli coś, na co człowiek nie ma wpływu. Jezus jednak o dziwo każe kochać…
Kierkegaard dochodzi do wniosku, że w takim razie miłość to coś znacznie więcej niż uczucie. I niewątpliwie trafia a sedno, choć być może przesadza nieco, upatrując w niej samej tylko wyboru. W gruncie rzeczy miłość łączy w sobie oba elementy, uczuciowość i aktywność.

Inni mówią „więź”, z pewnością jest to więź, ale wydaje mi się  że nie można miłości zamknąć tylko w takim pojęciu.

Wreszcie słyszymy słowo „postawa” owszem widzimy w sobie postawę życzliwości, serdeczności, i troski względem osoby  którą kochamy, ale to nie wszystko ciągle czegoś brakuje.

A może to cnota jako pragnienie dobra. Z pewnością pragniemy dla osoby kochanej dobra, bo jesteśmy względem niej życzliwi, ale to też nie pasuje bo miłość jest ciągle żywa.

Z myśli filozoficznej najbardziej pasuje do miłości pojęcie „proces”. Miłość to proces. Proces w który trzeba się włączyć. Ale kiedy się w nią włączamy zastanawiamy się nad tym jak ten proces się w nas rozpoczął. I co stwierdzamy ,że to nie my go rozpoczynamy ale On sam się w nas rozpoczyna.
A teraz wyjaśnienie:) słowa św. Pawła z Listu do Rzymian. „ Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany.” Widzicie  jakie to proste:)
Oczywiście żartuję  to wcale nie jest takie proste.

Wspomniałem o uczuciu, o więzi ,o postawie o cnocie. Ale przyszła pora na to by padły słowa , które i tak paść muszą, kiedy jest mowa o miłości w jej najgłębszym sensie: Kto wybiera miłość na całe życie, ten w jakiejś mierze wybiera zarazem cierpienie i ofiarę.
Podsumowując  Zadziwiające wydały mi się niewyczerpane zasoby energii, jakie uruchamia w niektórych niedola ukochanej osoby. Skąd mają na to wszystko siłę? Co sprawia że człowiek może przesiedzieć w szpitalu całą noc? Co sprawia że żona potrafi czekać latami na wziętego podczas wojny do niewoli męża? Co sprawia że kobieta rok za rokiem jeździ w niedzielę na widzenie z małżonkiem, który trafił do więzienia?
Odp.:)Bez wątpienia coś więcej niż ekstatyczne uniesienia, coś więcej niż chwilowa fascynacja. To kwestia wytrwałości, lojalności i oddania wiecie. Takie zachowania najczęściej nie wynikają z namiętności, ale z zaangażowania w los ukochanego człowieka. Jest to prosta wierność danemu słowu, zwykła uczciwość polegająca na tym, by nie uchylać się od podjętych zobowiązań tylko dlatego, że brak dopingu w postaci własnej przyjemności.
Gdybym musiał wybierać między miłością ekstatyczną a miłością zasadzającą się na świadomym wyborze i wzajemnym zobowiązaniu, wybrałbym tę drugą.  Mam nadzieję że wy też?I jeśli kiedykolwiek los postawi mnie w takiej sytuacji , pragnę kochać jak ten mężczyzna przy łóżku umierającej kobiety.

Mam jeszcze tyle do powiedzenia w tym temacie ale może następnym razem.
Pozdrawiam wszystkich których rozmiar tekstu nie odstraszy i przeczytają wszystko

                                   Na podstawie Karola Meissnera OSB „ Czy potrafimy kochać?”

No pewnie że dobrze:)
może ktoś sie odważy i zrobi takie kompendium co?

No to nie mogę sie doczekać Katrinn:)

Kontynuując temat miłości.

Chciałbym się z Wami podzielić kilkoma filozoficznymi i psychologicznymi  koncepcjami Miłości. Myślę że są bardzo interesujące Oczywiście to nie jest nic odkrywczego , korzystam z dostępnych źródeł. Każdy z Was pewnie napisałby podobnie no nie:)
O Miłości Pisano już wiele i pewnie jeszcze wiele o niej usłyszymy. Moja uwagę przyciągnął min. Hegel. Może ktoś z was już zetknął się z Tym tekstem.
A brzmi on tak.
„… prawdziwa istota miłości polega na tym , aby wyrzec się świadomości samego siebie, zapomnieć o sobie w jakiejś innej jaźni, i w tym wyrzeczeniu się samego siebie Miłość okazuje się bez wątpienia duchowym pięknem.”
Czasami pytam siebie samego czy mnie na to stać? Wyrzec się świadomości samego siebie. Egoizm, trzeba stale z nim walczyć:) jakie to trudne

A niemiecki myśliciel Feuerbach jeszcze mocniej ujmuje doniosłość uczucia miłości twierdząc że: „ Różni się tym od wszystkich innych doznań, że jest wszystkimi doznaniami, nie jest jakimś doznaniem, ale absolutnym, nieskończonym, całkowicie ogólnym doznaniem, jest wszelkim bólem i wszelką radością, wszelką ochotą i wszelką męką łącznie i równocześnie…”
Jak to czytam to widzę przed sobą Krzyż… a z czym  wam się kojarzy ten fragment?

Jeżeli chodzi o Schopenhauera to nadał on Miłości szczególną interpretację: „ wszystkie zabiegi miłosne są poważnym dążeniem do stworzenia przyszłego pokolenia, od którego zależą z kolei niezliczone dalsze pokolenia.”  Jak widać Miłość jest dla niego głębokim uczuciem , pozbawionym jednak przypadkowości i kaprysu, jest głosem natury…” hmm trzeba przyznać że coś w tym jest ale wg. Mnie ta koncepcja jest raczej wybrakowana.  A Wam jak się zdaje.?

Oczywiście filozofowie mieli o wiele więcej do powiedzenia na ten temat ale te wątki akurat przemówiły do mnie bardzo wyraziście.
Tymczasem

czy ja wiem czy miłość jest egoistyczne? miłość dotyczy minimum dwóch osób, i jedna i druga potrzebuje aby ktoś jej wysłuchał. W sumie wydaje mi się, że stwierdzenie iż miłość jest egoistyczna bo ludzie są egoistyczni to jest czepianie sie ludzi. Na każdym kroku możemy pokazać jacy ludzie są źli, ale czy to ma sens? Przecież przez miłość pokazujemy drugiej osobie jaka jest dla nas ważna, dajemy jej z siebie wiele, chcemy ją uszczęśliwić, uczymy się słuchać i żyć razem czyli uczymy się dochodzenia do kompromisu. A jeśli chodzi  o perspektywę teologiczną to Bóg nas kocha, to co Bóg jest egoistyczny? Albo czy my jesteśmy egoistyczni bo kochamy Boga? Dopiero w związku z drugą osobą odkrywamy czy jestesmy egoistyczni.

Tak zgadza się! ale:
Kasiu: Miłośc do Boga jest innym rodzajem mileości tak jka inna jest miłośc do mamy inna do chłopca czy dziewczyny, nauka wysluchania innej osoby i życie tak by ją uszczęsliwić też może oznaczać ze milosc jest egoistyczna bo zrobimy duzo by miec te drugą osobę przy sobie ( nie twierdze ze takie jest moje zdanie)
Daria: Poświęcenie sie tez moze oznaczac egoizm czytaj wyzej zrobić wszsytko by ja zatrzymać....