Ok, chyba czas na jakiś konkretniejszy opisik

To ja zajmę się Taize:

W tym roku było mnie wszędzie pełno, bo za sprawą brata Marka trafiłam do Welcome-u i w ciągu tygodnia, rano byłam sobie na wprowadzeniu biblijnym, a po południu przeganiałam ludki na wprowadzenie biblijne . Niemniej nie brakowało mi czasu na modlitwę i rozważania, bo przecież to był główny cel naszej podróży...
Obowiązkowym punktem było odwiedzenie grobu brata Roger'a i modlitwa w małym kościółku. Jest on najwspanialszym miejsem na wyciszenie, przemyślenie pewnych spraw. Właśnie tej ciszy brakuje mi w codziennym życiu. Bardzo chciałabym, żeby gdzieś w Poznaniu było takiem miejsce gdzie panowałaby tak cisza.

Byłam na wprowadzeniu biblijnym dla "ludzi pracujących" i trafiłam na grupkę fantastycznych ludzi, z którymi dzieliliśmy się naszymi spostrzeżeniami na temat naszej wiary. Wspaniałe było to, że nie ograniczaliśmy się jedynie do pomocniczych pytań z kartki, ale rozwijaliśmy znacznie bardziej naszą dyskusję. W pewnym momencie zaczęliśmy dzielić się naszymi przemyśleniami dotyczącymi śmierci i pogrzebu brata Roger'a, wśród nas była Emilie ze Szwecji, która tego feralnego wieczoru była w Taize, ale z jakiś przyczyn spóźniła się na modlitwę i dotarła do kościoła już po całym zdarzeniu. Trudno teraz przytaczać całą jej wypowiedź, ale jej wrażenia były niesamowite. Przede wszystkim opowiadała o zadumie, dziękczynieniu za życie brata Roger'a i spokoju jaki wówczas panował.

Czasami zdarzało sie nam również zboczyć zupełnie z religijnego wymiaru naszych rozmów i np. wspólnie z Michałem i Sławkiem uczyliśmy Holenderkę Eveline wymówić "nie umieraj dżdżownico".

Generalnie podczas pobytu w Taize mieliśmy śliczną i uffff upalną na maxa pogodę... z wyjątkiem drobnej nawałnicy, dzięki której czterech facetów z naszej grupy przekonało się, że z namiotu można również zrobić latawiec ;P. Odlot totalny :] Nasz namiot również nie gwarantował suchego przeżycia deszczyku w związku z tym, razem z facetmi przenieśliśmy się na jedną noc do wojskowego namiotu zamieszkanego już przez Portugalczyków (a konkretniej Portugalki + 1 Portugalczyk) + Dagmarę i Kasię. Generalnie było sympatycznie... okolicznościowo śpiewaliśmy sobie "W lekkim powiewie..." , "Twoja miłośc jak ciepły deszcz...", "Boża miłość jak rzeka..." itp. i było nam bardzo wesoło.

OK, to na tyle z mojej strony... Czekam na wasze wrażenia.
Ja wyjazd uważam za niezwykle owocny przede wszystkim duchowo, ale i cieleśnie - opaliłam się

pozdrawiam

Gostyń. Prewnie teraz jeszcze ogladaja tam film, gdyz pogoda pokrzyzowała plany zwiazane z ogniskiem.Byłam w tym cudownym miejscu kilka dni i było naprawde wesoło. Jednak obowiazki wzywaja i jutro czas do pracy.

Jednak Ci którzy nie pojechali niech załuja)
Wiecej szczegółów o Gostyniu w póxniejszym terminie::

Pozdrawiam

Gostyń.......     

Cudowne miejsce........     

A co robie za rok ? ............     

W I A D O M O . . . . . !!!!!!!!


                          kasia

Tak i nadszedł koniec wspaniałych wakacji. Wszystkim , którzy już jutro                 powędruja  do szkoły zyczę wielkiego eztuzjazmu . Pozdrawiam także, tych którzy pracują, albo juz nie pracują:), no i nie zapominam o studentach, którym został jeszcze miesiac wakacji:)

                     W takim razie do zobaczenia 16 wrzesnia na Diecezjalnych Dniach Młodzieży

                                         

                                                               Pozdrawiam

                                                                     

W takim razie do zobaczenia 16 wrzesnia na Diecezjalnych Dniach Młodzieży

no moze nie na DDM, ale na Święcie Młodych , ale tak, Róż, do zobaczenia własnie tam )

A skoro juz ten temat zostal rozpoczety - zapraszam Wszystkich chetnych do wspolpracy przy tym świecie. Pracy jest, jak zawsze mnostwo.

Spotkanie organizacyjne: sroda 6 wrzesnia, godz. 19. parafia Sw. Rodziny - oczywiscie Poznan

jedyna co na mysl eraz mi przychodzi to wielkie:

HEHE!!!!!

a mnie sie podoba.. jest taki... pozytywny

Dzięki za dawkę radości